Haunted Mansion - 2 * ONDER CONSTRUCTIE * NIET POSTEN *

Blondie; the one who adores the (young) bitch.

"Oef, dat ding is groot..."
Finn gaat naast haar staan, en helpt geconcentreerd met de map open te slagen op tafel.
"Het lijkt een... stamboom..."
Hij bijt op zijn lip terwijl hij de lijntjes van mensen volgt, die zich met elkaar verbinden tot een grote stamboom.
Finn herinnert zich nog goed de stamboom van zijn moeders kant, maar vader had geweigerd van zichzelf en zijn zonen er op te zetten.
'Die stomme flauwekul met bewegende lijntjes vind ik niet nodig.' had zijn vader nog gezegd.
Finn rolt zijn ogen, terwijl hij terug denkt aan die bewuste tijd.
Zijn moeder had algauw de biezen gepakt, en Finn was als driejarige jongen samen met zijn oudere broers van toen zeven en tien achtergebleven bij hun vader, die alleen maar strenger werd door het hele voorval.
Hij kijkt opzij naar Amy en glimlacht zwak terwijl hij onwillekeurig aan zijn moeder moet denken.
Hij weet niet veel van haar af, alleen de eeuwige ruzies waren half op zijn netvlies blijven branden en door foto's wist hij ook hoe ze er uitzag. Nouja, had uitgezien, nu zag er zeker niet meer zo jong uit.
"En ja, kijk daar, daar zit dat embleem."
'...Misschien dat de eventuele naam van de familie maar tevoorschijn komt bij een bepaald wachtwoord, spreuk, beweging?' Oppert hij dan, terwijl hij de gedachten uit zijn hoofd probeert te zetten.
Als Amy maar niet doorheeft dat hij even van slag is.

Martin grijnst eventjes als hij Mel's reactie hoort op wat Liz zegt. Het zou hem niks verbazen als het waar zou zijn. Maar goed, hij hoort daarna wat Mel aan hem en aan Liz vraagt. ''Eigenlijk heb ik daar helemaal niet over nagedacht.'' geeft hij dan eerlijk als antwoord.

''Het liefste zou ik natuurlijk helemaal niet dood willen gaan in dit huis.'' vervolgt hij. Want ja, niemand wil dat. Als hij in een flits ziet dat ze haar keel even aanraakt met haar hand, wil hij bijna vragen of het wel goed gaat. Maar Martin besluit om maar eventjes niks te zeggen.

Blondie; the one with the cape and the crown. xD

Finn volgt gespannen Amy's handelingen, en zoekt ook half de familienaam.
Niet dat ze hem vinden, de stomme ***
Hij wil net de map een beetje draaien als hij een stem achter hen hoort, en hij geschrokken omkijkt en dan vlug een onschuldig gezicht trekt.
Bingo. ^^"
"W-wat we aan het doen waren? O-oh, gewoon... jeweetwel... eh... W-we vonden dit toevallig."
Finn knikt vluchtig en duwt de zender nog meer onder tafel, omdat er nog een stukje zichtbaar is.
Als het maar niet opviel, en dat Bertje zijn eigen stem niet hoort vanonder tafel. o.O
"Dat is dat teken!"
Goddammit. -.-"
Finn trekt een wenkbrauw op als hij over zijn moeder begint.
Finn houdt niet van moeder-onderwerpjes. O.o
'Straks ga je nog beweren dat deze stamboom van jouw familie is?'
Ondanks de misschien ontdekking dat dit de Janszoon stamboom is, voelt Finn zich toch opgewonden. (Nee, Gen, niet zo!)
En het zou verdomd wel goed in elkaar passen, het teken staat op de stamboom, het staat op Bertjes nieuwe stok... Dus, misschien had Bertje dit wel gekregen van een familielid. Misschien is dit kasteel wel van hem. O.o
MISSCHIEN WERKEN ROBERTUS EN ABOTT INDERDAAD SAMEN EN IS DIT GEWOON OPGEZET SPEL!
Ieeeek, Finn, run!
Hij kijkt met een argwanend gezicht opzij naar Robertus en Faith.
Me.Not.Like.

list]
Blondie's Biatch[/list]Amy kijkt eventjes geschrokken naar Hond die tegen het radiootje begint te blaffen.
"Ksst," sist ze. "Af, Killer!"
Godzijdank, Faith pakt hem alweer op en kalmeert hem. Ze ziet hoe Hond zijn kinnetje op Faiths arm legt en Amy nauwlettend in het oog houdt. Iek O.o Enge hond O.o Amy geeft de hond een doodsstaar. Hond gromt geïrriteerd, en Amy deinst achteruit. Ze kijkt eventjes naar Finn, die weer met argwaan naar Faith en Robertus kijkt. Niet goed.
"Nou, dan gaan we maar weer... hè Finn?"
Ze kijkt Finn een beetje dwingend aan en maakt aanstalten om daar als de wiedeweer weg te komen- NEE! HET RADIOOTJE! Oh, nee, wacht, Accio misschien... Hoewel dat op zou vallen... Maar hoe anders?

Spookjager

Robertus kijkt eventjes afwachtend naar Faith, die aan het peinzen is. Als hij Finn hoort kijkt hij verontwaardigd.
"Dat heb ik nooit beweerd!" verdedigt hij zich. Sjees, wat hebben die twee? Alsof hij een moordenaar is- Oh, detail. Dat is hij. Verdenken ze hem ergens van? Zijn ze daarom zo zenuwachtig? Maar hij heeft geen last meer van de Imperius! Het is niet alsof hij ze nu ineens weer aan gaat vliegen ofzo...
"Nee, Bertje, maar dat was natuurlijk ook niet zo toen je Finn openreet als een sparerib..."
Robertus bant vlug de gedachte uit zijn hoofd weg en kijkt weer naar de stamboom. Hij pakt zijn staf, een idee krijgend, en tikt zachtjes op de stamboom. Langzaam verschijnen er allemaal nieuwe namen en lijntjes...

Lily geeft de stok terug als Bertje teken doet dat hij hem terug wil. Dan volgt ze de rest naar de bibliotheek toe waar ze Finn en Amy vinden die over een stamboom gebogen zitten.
Lichtjes argewanend luistert ze naar het excuus van Amy dat ze de stamboom per toeval hadden gevonden. 'Yeah, right...' Lils gelooft er geen jota van en kijkt even naar de twee.

Blijkbaar ontbreekt op de stamboom de familienaam. "Wel raar dat er geen familienaam op staat hé. Is dat normaal niet hetgene dat bovenaan staat ofzo?" Vraagt ze in het algemeen en kijkt op. "Komt er geen naam je bekend voor ofzo? Waardoor je misschien kan afleiden van wie je die staf gekregen hebt?" Vraagt ze dan aan Bertje.

Maar terwijl ze haar vraag stelt ziet ze hem met zijn staf op de kaart tikken en er allemaal nieuwe namen en lijntjes tevoorschijn komen. "Ja... Dat gaat ook." Zegt ze met een kleine grijns. Hij was haar voor.

Blondie: the one with the cape and the crown.

"Dat heb ik nooit beweerd!"
Finn kijkt zwijgend naar Robertus en slaat zijn armen afwachtend over elkaar.
Hij trekt een gezicht als Hond een hele tirade begint en dan Amy in de gaten houdt.
Riiiiight.
"Nou, dan gaan we maar weer... hè Finn?"
'Uhu, is mij goed...' Antwoordt hij luchtig maar moet dan ook aan het radiootje denken.
Aaaaah, pieperdepieeeeeeeeeeeeep!
Hij laat 'per ongeluk' zijn toverstok onder tafel vallen en slaakt dan een zucht.
Finn ploft zich op handen en voeten neer en schuifelft onder tafel om dan zo onopvallend mogelijk het radiootje te nemen.
'Auw' ontsnapt er dof als hij met zijn hoofd tegen de tafel botst.
Met een pijnlijk gezicht komt hij weer overeind, en wrijft over zijn kruin met een hoop gemompel.
Maar dan merkt hij hoe Robertus op de stamboom tikt, met zijn liefdevolle toverstok.
'Omg, moet je zien!' Finn kan zijn opwinding niet onderdrukken en gaat gefascineerd naast Robertus staan.
'Dus de toverstok was de sleutel...' Mompelt hij, meer tegen zichzelf, onbewust.

Blondie: the one with the cape and the crown.

Finn kijkt gespannen naar de namen en lijntjes die tevoorschijn komen.
Hij laat er zijn vinger even over glijden. Ze voelen zelfs nog warm aan. O.o
"FINN!"
Finn kijkt verdwaasd om, als hij getrek aan zijn t-shirt voelt, en kijkt Amy vragend aan.
En dan merkt hij Lily op.
Waar komt zij plots vandaan?!
Voor hij het door heeft, is Amy al verdwenen en loopt ze de gang op.
Woooow, Finn is niet meer mee! =O
Catherine, Elanore, James, Jack... Nee, ze komen me niet bekend voor. Horen jullie ook een soort gegalm, of ben ik gek?"
Finn trekt licht bleek, stampt het zendertje nog meer in zijn broekzak en doet dan een paar stappen achteruit terwijl hij naar zijn buik grijpt.
'Ik voel me misselijk...Even naar het toilet.'
Finn maakt dat hij, met een ongemakkelijk gespeeld gezicht, de kamer uit is.
Dat was op het nippertje. O.o

"Volgens mij is de paus wel katholiek, ja," grijnst Elizabeth. Ze begint af te wassen.
Mmm, lekker gevoel, warm water met zeep, denkt ze afwezig, net als Melody over verdrinken begint.

"Euh, tsja... het liefst ga ik natuurlijk helemaal niet dood - net als Martin - maar de spannendste manier lijkt mij..." Liz denkt even na.
"Verdrinken? Neuh, dat lijkt me te eng. Keel doorsnijden? Dat zou in ieder geval snel gaan.... neem ik aan," zegt ze zwakjes.
"Vergif lijkt me ook niet echt prettig, maar vermoord worden door Bertje lijkt me nog wel wat," zegt ze dan opgewekt. "Lekker spannend.

Snel gaat ze verder met afwassen. "Gaat het wel goed met jou dan, Melody? Nog nachtmerries gehad over wurgingen?

Martin luistert stilletjes, maar wel met een grijns naar wat Mel en Liz tegen elkaar zeggen. Hij besluit om toch maar weer wat te zeggen als hij Liz hoort. ''We zijn niet de enige, niemand zou dat willen.'' zegt hij dan maar.

''Maar goed, ik moest nog wat kiezen.'' zegt Martin vervolgens met een lichte grijns. ''Aangezien de andere mogelijkheden mij niks lijken, ga ik ook voor de Avada Kedavra.'' komt er daarna uit zijn mond. Nou maar hopen dat wat hij zegt niet straks werkelijkheid word. Dat zou pas erg zijn.

Jack heeft geen zin om zijn banner te zoeken.

Aangezien Jack met zijn zogenaamde-interessante-toverstok in de kamer kamer staat, smijt hij dat ding weg. "Jeetje, die mensen trappen ook nergens in." Hij haalt zijn gewone toverstok tevoorschijn en verbrand dat neppe ding.

Nu begint Jack zich te vervelen en wilt hij Maddie terug. Omdat Jack heel slim is, kijkt hij eerst in alle kastjes etc. in de kamer om tot de ondekking te komen dat Maddie niet in deze kamer is =.=

Hij loopt naar de keuken waar Marty, Mel en Liz ene beetje staan af te wassen of zo en loopt naar ze toe. "Euh, kan ik helpen ofzo?" Jakc wordt levenloos =)

.

"Lekker gespreksonderwerp is dit eigenlijk," grijnst Elizabeth, net als Jack de keuken binnenkomt. "Maar met Avada Kedavra is het inderdaad wel gelijk over..."

Vrolijk zwaaiend begroet ze Jack. Helaas is ze eventjes vergeten dat haar handen onder het zeepsop zitten, waardoor het logische gevolg is dat ze Jack een beetje ondersputtert met zeep.
"Oh, hoi Jack! Sorry voor de zeep, ik dacht eventjes niet na... Ik wil het wel goedmaken met een lolly, als je dat lekker vindt... en ja hoor, jij kunt de borden enzo wel in de kast zetten, als je dat wilt."

Ze moet even lachen. "We waren net aan het overleggen hoe we het liefste dood zouden gaan hier. Wat denk jij? Vergif, Avada Kedavra, opgehangen worden, vermoord worden door iemand, verdrinken, gewurgd, of heb je nog meer ideeen?"