Haunted Mansion - 3 * ONDER CONSTRUCTIE * NIET POSTEN

ooc: ik wou gewoon posten XD



Dermot ligt lekker te slapen en hoort dus niets van de afspraken en beschuldigingen die bij de rest worden gemaakt. Hij geniet van een gelukzalige droom, vergetend in wat voor een hel hij vrijwillig naartoe is gegaan.

"Yeah." mompelt hij in zijn slaap en zijn grijnst.

"Yeah, right there..." mompelt hij en draait zijn hoofd zodat hij op zijn rechterslaap ligt.

Mensen die in hun slaap praten zijn leuk^^

Finnheid.

Finn trekt onwillekeurig een gezicht als ieder zijn mening gaat rondbazuinen.
Nou, hij vertrouwt het lékker niet!
Finn onderdrukt net een aanval van diep gesnuif, kijkt zwijgend naar Robertus die naar buiten vertrekt met Glenn.
Hij rolt zijn ogen en krabbelt dan recht.
'Ik ben het beu, ik ga naar men kamer.'
Met grote stappen verlaat hij de kamer, en laat de deur achter zich dichtvallen.

Lily kijkt even naar Robertus die de woonkamer verlaat en dan naar Amy als die tegen haar begint te snauwen. Nijdig stapt ze naar Amy en geeft een mep tegen haar gezicht. "Snap out of it!" Roept ze nijdig tegen Amy.

"En ter info?! IK HOEF JE HULP NIET!" Gilt Lily nijdig, zo hard dat Jacky onder de zetel kruipt uit schrik. "Aaargh!"
[Lily stelt zichzelf voor dat ze elk roze jurkje uit Amy's kast in stukjes scheurt, Amy's make-up koffer naar de *piep* helpt en Amy met haar haar naar buiten sleurt en haar aan de zombies voert]

Ze is het beu, ze is het ZO beu! "Trek je plan als jij nog eens gekwetst wordt door Finn! Miss Suikerspin!" Snauwt ze nijdig naar Amy.
Dan loopt ze langs Amy, haar 'per ongeluk' nog een stomp tegen de schouder gevend, de kamer uit.
Ze loopt de kamer uit en stormt de trap op naar haar kamer.

Geh, Amy had gewoon pech dat zij degene was die Lily net dat extra duwtje gaf om uit te barsten.

Dermot wordt wakker van Amys geroep en doet langzaam zijn ogen open. Grrr... Wie durft hem uit die prachtige droom te halen. Hij probeert recht te gaan zitten, maar voelt al meteen dat dat niet gaat lukken. Great, nu ligt hij zo voor een tijdje als een ouwe kerel met reuma ofzo... Hij probeert nogmaals recht te gaan zitten en deze keer lukt het, met heel veel moeite. Dermot trekt zijn bebloed t-shirt uit en gooit die op de grond. Hij leunt achterover tegen de leuning, daar dient die voor... Zodat er minder druk op de wond is. Zo zit hij tenminste recht en kan hij alles wat beter volgen.

"Goodmorning." merkt hij droog op en kijkt in het rond. Waarom staat niemand ongerust rond zijn zetel om te zien of het wel goed met hem gaat? Waarom houdt niemand zich met hem bezig?

Dermot kijkt naar Liz, die daar ook nog zit. (?)Hij moet toch op zijn minst een klein beetje aandacht krijgen :'(

"Draag je me naar bed?" vraagt hij met een grijnsje.

Going mental.

Finn laat zich, met een zucht, neervallen op zijn bed waardoor die een kraak neemt en er algauw weer stilte valt in de kamer.
Hij sluit zijn ogen, geniet van de stilte die er heerst, en een kleine glimlach verschijnt op zijn gezicht.
Even wordt zijn stilte verstoord door een woeste Lily, die de trap op stormt en daarna haar kamerdeur dichtsmijt.
'Wat is er nu weer?'
Hij haalt zijn schouders op, legt zich beter tot...
IK NEEM AAN DAT BLONDJE HET NOG NIET MEEGEDEELT HEEFT? HIJ KIEST NIET VOOR JOU! KRENG!"
Hmmm, daar gaat het hoopje van dat ze misschien, door het Lily-gaat-Amy-troostenmomentje, gingen overeen komen. xD
Finn trekt zich overeind, staart ontzet naar de deur, krabbelt recht, trekt zijn kledingskast open, aangezien die toch leeg is, en kruipt er snel in om dan de deur dicht te trekken met enige moeite.
Veilig. <3

Lily stormt haar kamer in en knalt de deur achter haar toe. Ze gilt het gefrustreerd uit. Waar is haar nicht als ze ze nodig heeft? Ze wil net neerploffen op haar bed als Amy binnenstormt en haar bij haar haar grijpt.

Ze gilt het uit, deels van verschot, deels van pijn en kijkt Amy ondersteboven furieus aan. "IK NEEM AAN DAT BLONDJE HET NOG NIET MEEGEDEELT HEEFT? HIJ KIEST NIET VOOR JOU! KRENG!"
Lily trekt een gezicht en kijkt Amy nijdig aan. "ALSOF HIJ ZO'N ROZE GEVAL ALS JOU WIL!" Gilt ze nijdig. "ZELFS EEN SUIKERSPIN IS INTERESSANTER DAN JIJ!"

Ze grijpt haar kans om Amy te pitsen (nijpen [En vraag ma aan Trijn, dat doet pijn xD]) in haar arm om zo los te proberen te raken. Met haar andere hand probeert ze Amy's hand uit haar haar te krijgen. "Laat me los, jij rotkind!" Gilt ze gefrustreerd.

Het gepraat over de regels gaat grotendeels aan Liz voorbij - Ze ligt een beetje slaperig op de bank naar de binnenkant van haar oogleden te staren (die er overigens heel interessant uitzien, gevlekt met allerlei kleurtjes en streepjes), wachten totdat David iets zegt, wat 'ie dus niet doet =(.

Ze wrijft even in haar ogen, op het moment dat Dermot zijn shirt uitdoet. Whut? Fata Morgana? Verwonderd kijkt ze naar hem, niet in de gaten hebbend dat ze nogal aan het staren is. Maar kom op, als je je shirt uitdoet, dan vraag je er gewoon om dat Liz naar je staart :3.

"Euh..." zegt ze geamuseerd. "Ik heb net m'n rug al half over je gebroken, eigenlijk. Maar als jij hem daarna even Heelt, wil ik het best proberen, hoor." Ze grinnikt eventjes en rekt zich uit.

Dermot ziet Liz staren maar negeert dat maar eventjes, nu wil hij graag naar boven geraken om te gaan slapen. Hij kijkt even naar David en haalt een wenkbrauw op. Het valt zelfs hém op dat die kerel geen seconde van Liz wijkt... Interessant.

"Awww... Arme jij." zegt hij grappend en stopt meteen met lachen als hij de pijn in zijn buik voelt. Nu kan hij zelfs niet meer lachen

"F*ck..." mompelt hij en leunt terug achterover.

Dermot richt zich daarna terug naar Liz en steekt zijn hand uit zodat ze hem kan rechthelpen.

"Alright, ik verzorg je rug wel als je me boven krijgt." zegt hij met een glimlach en wacht af wat Liz gaat doen.

Lily geeft een gil als haar nijpen net het tegenovergestelde effect heeft en Amy haar hand lostrekt plus een paar haren. "Jij... Jij!" Roept ze met tranen in haar ogen.
Maar dan begint Amy Lily's wangen open te krabben en Lily gilt gefrustreerd als haar oren voor de zoveelste keer vandaag gemarteld worden door het geschreeuw van Amy.

Ze grijpt Amy bij haar polsen zodat ze niet meer kan krabben. Ze duwt Amy nijdig achteruit. "GA JE NU OPHOUDEN?!" Roept ze nijdig. Ze laat Amy's polsen los en geeft, voor Amy kan reageren, ze een knallende mep tegen haar gezicht.

Wants to be gay.

Finn haalt diep adem, laat zijn rug tegen de koude wand van de kast leunen, trekt zijn benen op en slaat zijn armen erond.
Hij had vaak in kasten gezeten, toen hij klein was en het gepest van zijn broers zat was.
Hij sluit zijn ogen, doezelt beetje weg in gedachten tot zijn kamerdeur openvliegt en tha_dragon binnenstormt en vuur rondspuwt.
"FINN! MISSCHIEN IS HET EEN IDEE OM HET DE VOLGENDE KEER DAADWERKELIJK TEGEN LILY TE ZEGGEN!"
Finn trekt zijn ogen met een ruk open, slikt, aarzelt even maar duwt dan de kastdeur open en kijkt opzij om oog in oog te staan met een briezende Amy.

Hij kijkt eventjes op als Robertus en Faith naar boven gaan. Gevolgd door Mel die zich gaat opfrissen. Ook Finn is boos naar boven, net als Lily die kennelijk weer ruzie heeft met Amy. Het zal ook niet is anders. Vervolgens hoort Martin de conversatie tussen Liz en Dermot aan. Kennelijk is die laatste weer helemaal beter.

Martin besluit om ook maar naar boven te gaan en knikt kort naar de mensen die nog in de woonkamer zijn. Langzaam loopt hij de trap op en loopt langs de kamers richting zijn eigen kamer. Waar Robertus kennelijk bezig is met het uitvoeren van experimenten op Glenns lijk, die hij heeft verkleind en in een zombie heeft veranderd. Met Faith en Mel als toeschouwers. Martin gaat zuchtend naast Mel staan in de deuropening staan. ''Denkt hij nou echt dat dit gaat helpen?'' vraagt hij uiteindelijk op fluisterende toon.

Liz probeert zich om te draaien als David iets zegt, maar staakt de poging uiteindelijk toch maar.
"Ach, nee..." zegt ze luchtig. "We zijn nu toch al halverwege, hè?"

Dapper blijft ze doorlopen, treetje voor treetje de trap op, totdat ze uiteindelijk de kamer van Dermot en David bereiken. Oh wauw, twee D's in één kamer! Misschien werkt dat wel tegen enge zombies, vampiers, etcetera. Ze grinnikt eventjes in zichzelf, en wacht totdat hij op het bed gaat zitten ofzo.

"Zo, nu kun je in ieder geval in je krakkemikkige bed liggen," grijnst ze vrolijk.

"God, doe normaal!" Tiert Lily en wordt dan plots getackelt in een moment waarin ze niet oplet. Ze probeert zich te verweren maar moet toch nog heel wat krabben, scheuren en trekken incasseren. Na een laatste mep -die behoorlijk pijn doet- krabbelt Amy recht en stormt Lily's kamer uit om naar blijkbaar die van Finn te gaan.

Lily blijft buiten adem op de grond liggen. "God, als het huis me nog niet vermoord zal Barbie dat wel met plezier doen..." Mompelt ze. Ze kijkt op naar het plafond.

Met wat moeite krabbelt ze overeind, -ze is er zeker van dat ze blauwe plekken gaat hebben-, en laat zich voorzichtig op haar bed zakken. Ze sluit haar ogen en haalt diep adem.
'Lils, je hebt je laten doen hé.'
What ever.

Dermot negeert David en stapt met kleine stapjes met Liz mee naar boven. Hij kan er niets aan doen maar hij heeft zo'n pijn dat hij af en toe wel wat meerop Liz moet leunen dan goed voor haar is. Hij heeft wel wat medelijden met haar, zo'n kleine vrouw die hem moet ondersteunen. Als ze eindelijk boven zijn ploft hij opgelucht op zijn rug neer op zijn bed. Hij komt even op adem, schraapt zijn keel en glimlacht om Liz' opmerking.

"Het bed is fantastisch hoor." zegt hij en zet zich een beetje rechter.

"Ik hoop dat David me zometeen een lekkere, sensuele massage komt geven." grapt hij en checkt even of zijn roommate niet in het deurgat staat, dat zou wel even awkward zijn...

"Oh, ja? Is dat zo?" grijnst Liz, terwijl ze bij op het voeteneind van Dermots bed gaat zitten. "Even proberen, hoor..."
Relaxed leunt ze achterover, om haar rug wat meer ontspanning te geven. Die deed toch wel een klein beetje pijn... maar ja, je moet er wat voor over hebben om iets aardigs te doen tegenover de mensheid, hè :').

Ze lacht hardop als ze zijn grapje hoort. "Weet je wel zeker dat je dat wil, zo'n lekkere massage?" grijnst ze, net als David de deur open gooit. Hij ziet er nogal... geschokt en bleekjes uit.
"Ehh.. hoi?" begroet ze hem met een ^^"-gezichtje. "Er is niks aan de hand, hoor. Dermot zegt net dat 'ie een massage wil."
Liz grijnst even vrolijk, en sabbelt op haar lolly. Vermakelijk.